KARDISE : Lifestyle

Cutting my hair & facing the fears

, by KARDISE

Koniec roku to czas podsumowań i podejmowania nowych wyzwań. Tak na prawdę sama przez cały rok wynajdywałam nowe rzeczy, napędzałam siebie i innych do działania i jestem z tego bardzo zadowolona. Z postanowieniami już jest gorzej. Bo dużo łatwiej mi zsumować ile to 2+2, niż zastanawiać ile będzie za rok. A jak wyjdzie 5? Dlaczego by nie spróbować czegoś więcej niż nic nie wartych maksymek typu 'Od jutra będę codziennie biegać' (co wyszłoby każdemu na plus) lub 'Nie jem słodyczy. Oczywiście, że przy pierwszej lepszej wizycie w Delikatesach w moje ręce wpadnie ulubiony batonik, a po tygodniu stwierdzę, że przebiegnięcie maratonu nigdy nie było moim celem. A ostatnio przyszło mi coś do głowy. Przeżyłam mały błysk. Dlaczego nie odkryłam tego wcześniej, przecież wiele razy widziałam, jak robili to inni? Nie wiem, ale na pewno to zmienię.

The end of the year is the time of thinking, counting and making New Year's resolutions. I'm not this kind of person who believes in that sort of things, but why not? Who not try something else than 'I'll go jogging every day' or 'I won't eat sweets'? I think I made quite good work this year, I achieved new goals and found another I would like to reach. But it's much worse about resoluions. It's easier for me to add 2+2 up than wonder what would it be next year. 5? I definetely have to change it. I'm sure I'm going to finally eat favourite chocolate bar during shopping in local market or after lazy day I won't be eager to run 4 kilometeres. This is the life.

Pewnie zastanawiacie się na jaką to mądrą myśl wpadłam tym razem. Nie, nie otwieram piekarni w starym barze na końcu wsi ani nie zapisuję się na lekcje śpiewu. Odpowiedź brzmi: kalendarz. Znacie te Panie Idealne, zawsze w perfekcyjnie wyprasowanych spódnicach nieprzekraczających ściśle określonej długości kolana, z umalowanymi na czerwono ustami i unoszącymi się za nimi zapachem ostrych perfum? One zawsze mają taki kalendarz. Jak wyprasowanych spódnic nie zamierzam w 2013 nosić (swoją droga, ubrania o wiele fajniej wyglądają niewyprasowane), ale kalendarz to strzał w dziesiątkę. Moja głowa potrafi wiele pomieścić, ale w końcu też usuwa pewne informacje, by zastąpić je nowymi. W nowym roku sytuacja 'To dzisiaj są imieniny cioci babci wujka? Co, ja miałam kupić prezent? PRZYJEŻDŻAJĄ ZA 15 MINUT?!' nigdy się nie przydarzy. Jeżeli macie jak ja małe problemy z zapamiętaniem co macie kiedyś zrobić polecam. Podejścia do 'Idealnego Kalendarza' podejmowałam już niejednokrotnie, ale zazwyczaj kończyło się to zostawieniem na biurku w domu, a to przecież logiczne, że jeśli raz nie zapisze jakiejś informacji, to nie ma sensu pisać dalej. A końcu kalendarz zostawał w jakimś miejscu typu pizzeria czy publiczna toaleta ( uciekał z torby zawsze w tego typu miejscach). Teraz to się zmieni. Jak dla mnie postanowienie idealne, które mam nadzieję pomoże mi we własnej organizacji. Macie do mnie jakieś pytania? Czekajcie, pobiegnę po długopis, muszę przecież zapisać kiedy mam na nie odpowiedzieć, bo jak nie zapiszę, kolejny rok pójdzie na stracenie. Szczęśliwego Nowego 2013-ego!

You may wander what new thousht I hit upon. No, I'm not opening a cupckakes bakery in the old bar at the end of my village or I'm not starting to learn how to sing. The answer is: a calendar. Do you know those Perfect Ladies always wearing perfectly pressed skirts (never reaching lenght before their knees), with red coloured lips and smelling acrid perfumes? They always have a calendar like this. No, no, I'm not going to wear perfectly pressed skirts in year 2013 (by the way, clothes look much more better when they're not pressed, don't they?) byt a calendar is a perfect idea. My head can hold much information but actually it deletes some of it to make place for new ones (like who has just designed a new collection :). In the coming year a situation like 'What do you say, today's grandma's birthday? What, I said I'd buy a present? THEY'RE coming in 15 minutes?!' will never happen. If you have any problems with remembering tasks to do each day I completely recommend it to you. I was tarting 'The Perfect Calendar' many times, but I usually gave up after lefting my source of information on the desk at home (and it's logical I won't use it anymore if I forget to write about some things :)). And finally the calendar is left in places like public toilet or a pizzeria (he always 'run away' in that sort of situations). Now it's going to change. For me it's the perfect solution and I hope it will help myself with organisation. Do you have any questions? Wait, I'll just run to bring a pen and write it all down if I don't want to lose another year (I just hate when something is missing). Happy New Year!

16 COMMENTS

, by KARDISE

greece salad

Greece Salad

Kucharzem nie jestem i nigdy nie będę. Ale z tęsknotą spoglądam na dania przyrządzane przez MasterChefów, Perfekcyjne Panie Domu i inne Gesslerki. Żeby nie było, nie oglądam tych programów (i kogo ja oszukuję! :)) ale na piękne, zdrowe, pożywne jedzenie zawsze dobrze popatrzeć. Gorzej już z jego przyrządzeniem. Moje menu opiera się głównie na kanapkach i najpyszniejszych obiadkach mamy na świecie. A, i zapomniałabym o najważniejszym. Tony słodyczy. Nie wiem co mnie naszło kilka dni temu, ale na poprawę nigdy nie jest za późno, tak więc pomaszerowałam do lokalnych delikatesów i z naręczami kolorowych warzyw (dla nieświadomych - nigdy w życiu nie miałam w ustach pomidora) wkroczyłam do domu. Wszyscy w szoku. Ale ja, zadowolona z siebie, zabrałam się za Zdrowe Odżywianie. I nie ważne, że na kolację i tak połknęłam dwa batony (nie mam zamiaru Was oszukiwać, czy namawiać do zmiany nastawienia) - czułam się dużo lepiej. Od czasu do czasu dobrze jest zjeść coś zdrowego, ba, nawet smacznego!

I'm not a cooker and I'll never become one. But I look at all those MasterChefs, PerfectHomeladies and another programmes with perfect, fresh and really healthy food. I don't watch it (OK, that was a joke :)) but sometimes it is good to make something to yourself - something to make you better. So, I don't know what happened to me few days ago, but I went to the local shop and came back with tones of vegetables (for the uninitiated - I have never eaten a tomato). Everyone was shocked. But me, smilinng and absolutely happy, started preparing greece salad. It doesn't matter than for a supper I ate two chocolate bars (I'm not going to tell you that it's much more healthier ans for your own good - we all know it) - I felt better and I'm going to eat healthy food more often. It's so simply!

Składniki:
-sałata
czerwona cebula
-papryka
-ogórek
-pomidory
-ser feta
-sos sałatkowy grecki
-oliwki
Nie jest to nic trudnego do przygotowania. Wszystko obrać, pokroić, sos rozrobić według przepisu na odwrocie opakowania z olejem i wodą. Ja zajadałam się sałatką z ulubionym chlebem z suszonymi śliwkami. A Wy, na co czekacie? Do kuchni! :)

Ingredients:
-lettuce
-red onion
-a cucamber
-paprika
-2 tomatoes
-some olives
-Feta Cheese
-Greece sauce
It is nothing comlicated - all you need to do is to peel and chop everything, then prepare a sauce with water and oil.. And it's done! And you, what are waiting for? Go to kitchen, everone! :)

15 COMMENTS

, by KARDISE

Lifestyle

A Letter to the Santa Clous

16 COMMENTS

, by KARDISE

Lifestyle

Białystok, my city

33 COMMENTS

, by KARDISE

Lifestyle

Chanel N° 5 and.. Brad Pitt!

Chanel, ah Chanel! Wszyscy Cię znają, wszyscy Ci płacą, wszyscy Cię pragną, nikogo nie stać.
Mam wrażenie, że kultowy zapach Chanel N° 5 jest używany wręcz jako partykuła, by wzmocnić nasz wizerunek jako poważnej i niezależnej kobiety. Bo jak wytłumaczyć fakt, że czytając w książce wzmiankę o wyrachowanej bizneswoman natrafiłam na zdanie 'Zawsze unosił się za nią zapach Chanel N° 5'? Marilyn Monroe kładła się spać ubrana jedynie w perły i lekką nutkę tego zapachu. Przez lata reklamowały go IT Girls takie jak Marie-Hélène Arnauld, Jean Shrimpton, Lauren Hutton, Catherine Deneuve czy jedna z moich ulubionych aktorek i odtwórczyni roli w filmie o samej Chanel, Audrey Tautou.
Jak wszyscy się czymś zachwycają, to nie może być to dobre. Sprawdziłam. Jak na n o r m a l n ą dziewczynę przystało poszłam do Dauglas'a. Powąchałam. Śmierdzi! A fe! Nawet jeśli skończę jako zadufana w sobie bizneswoman nie chcę tak pachnieć! Chyba że wtedy zmieniają nam się komórki węchowe (czy co tam w nosie mamy). Nie wiem, nie wiem, ale jeśli kiedykolwiek napiszę tu, że kupiłam/pachnę/podoba mi się Chanel N° 5 wiedzcie, że nie jest dobrze.

Chanel, ah Chanel! Everyone knows You, everyone pays You, everyone wants You, nobody can afford You.
I have a feeling that cult scent Chanel N° 5 id used like an enhancement to make sure that we're serious and indepentent women. I say that because while reading a book recently I came across on a sentence describing a strict, adult bizneswoman 'She always smelled Chanel N° 5'. Marylin Monroe was felling asleep wearing only some pearls and that perfume. For years it was advertised by IT Girls like Marie-Hélène Arnauld, Jean Shrimpton, Lauren Hutton, Catherine Deneuve or one of my favourite actress and the one who played Chanel in a movie about her, Audrey Tautou.
When everone is after something it can't be good. I've checker. Like a n o r m a l girl, I went to a Douglas shop. I've smelled. Stinks! Blee! Seriously, even if i'll end as a presuming bizneswoman I don't want to smell like this! Exept that our olfactory cells changes then (or whathever we have in our noses). And you know, if I' write here someday, that I've bought/ I smell/ I like Chanel N° 5, you'll know that something's wrong with me!

A tymczasem przygotowano dla nas kolejną niespodziankę. Coś patrzę, że Chanel szaleje. Najpierw torby hula-hop Laregfelda, a teraz Brad Pitt. Co z nim? Dalej przystojny? Może i tak, ale jest twarzą perfum dla bizneswoman (wszystkie bizneswoman z góry przepraszam) (co mi w ogóle z tymi biednymi bizneswoman dzisiaj?) (tak, najlepiej napisz cały tekst w nawiasach, będzie fun). Nie wiem, czy on też już pachnie jak wredna bizneswoman (-,-!), ale jest tegoroczną twarzą perfum. Kto wymyślił, żeby facet reklamował zapach dla kobiet? Przecież nawet Beckham reklamuje MĘSKIE majtki Calvina Kleina. Niewątpliwie jednak przyciągnie rzesze NIEwyrachowanych NIEbizneswoman do Douglasów i innych Sephor. I niestety, one nie będą tak mądre, żeby te perfumy powąchać. No bo to przecież Brad Pitt.

And by now Chanel has another suprise for us! They're getting more crazy. At first there were hula-hop Lagerfeld's bags, and now Brad Pitt. What's wrong with him? Is he still hansome? Maybe. But he's a face of perfumes for bizneswomen (I apologise every bizneswoman) (and, by the way I don't know why am i so keen on bizneswomen today) (yeah, you should write whole text in parentheses today, it'll be fun!). I don't know if he already stings like a nasty bizneswoman (-,-!), but he's this year's face of them. Who did concoxt that a MAN would advertise a perfume for WOMEN? Even Beckham advertises panties for men. But undoubtedly he will entail many NOTbleak NOTbizneswomen to cosmetics shops. And they won't be so smart to smell it at first, as I did. Because it's Brad Pitt.

20 COMMENTS

, by KARDISE

Lifestyle

Long-winded stories about my ilness

To w końcu musiało się zdarzyć. Nie powiem, że oczekiwałam na to z uśmiechem na twarzy, ale taka jest już tradycja. O czym mowa? Oczywiście o Późnojesiennym Przeziębieniu, moim odwiecznym wrogu. Przyczyna jak zawsze ta sama (według mojej mamy) czyli nieuleczalne niedostosowywanie ubioru do pogody panującej na zewnątrz. Wychodzę z założenia, że to pogoda powinna dostosować się do mnie, a nie na odwrót, co skutkuje późniejszym kichaniem, prychaniem, tonami zużytych chusteczek higienicznych, tysiącami połkniętych Rutinoscorbinów (i wcale nie czuję się wyraźniej!) i nie wiadomo czym jeszcze. Ból głowy, gardła to nic przyjemnego, ale nie było takiej jesieni, żebym na to nie zapadła. Tak więc dzisiaj zamiast bronić się przed wzrastającą gorączką, po prostu zaczęłam planować. Jakie zaległości nadrobię i w ogóle czym sobie zajmę czas? Jak tylko będę zdolna ruszyć ręką, oczywiście. Oczywiście jak zawsze mam tysiące planów i nie usiedzę w miejscu. A więc W KOŃCU nauczę się do miliarda konkursów przedmiotowych. Następnie kompletnie odmóżdżona nadrobię wielogodzinne zaległości w serialach (Blair Waldorf, Jane Quimby, Aria Montgomery, te sprawy). Ale o czym ja gadam. Zaległości mam nie tylko w serialach. Nieprzebraną skarbnicą wiedzy i inspiracji staje się na tych parę dni spędzonych pod kocem STYLE.com. Na ogół nie mam tyle czasu, żeby przejrzeć oferty i pokazy wszystkich domów mody, street style czy innych takich. Może to i dobrze, bo jak pisałam od natłoku wzorców, można zatracić siebie. Ale jak się tak napatrzę, to jak wyzdrowieję chyba Was zaleję ton szaleństw! :)

I wreszcie przychodzi też czas, na zrobienie wszystkich DIY pobudzających naszą kreatywność. Wiecie, że uwielbiam ubrania z historią, samodzielnie przez kogoś przerobione lub mające 1275637567 lat (może to dziwnie zabrzmi, ale są wtedy bardziej 'charakterne') (okej, gorączka chyba mi jeszcze nie zeszła - gadam że ciuchy są charakterne!), tak więc po raz setny przetrząsam (a raczej planuję, jak tylko będę zdolna dowlec się po schodach) strych i wyciągam.. uwaga, tu nie będzie niespodzianek - SWETRY! :)

Nawet lepić z modeliny zaczęłam. Eh, chorobo znikaj!

This had to finally happen. I'm not saying that I was waiting for this with smile on my face, but It's kind of a tradition. What am I talking about? LateFall Ilness of course, my dearest enemy. The cause of it is always the same (like my mum says) - Incurable not-matching outfits to the weather ouside my cosy room. In fact, I just think that I don't have to be depent on weather - the weather should depend on me (yes, I know it's crazy..). And then it results sneezing, snorting, wheezeing, tons of used hankerfies, thousands of swallowed pills and nobody know what else. So, this year, insted of defending of increasing fever, I started planning what I'm going to do when I'll finally be able to move my arms and I'll still have to lay in my bed. I always have thousands of plans and simply cannot sit in one place for a long time. So I'll FINALLY learn for all those competitions and coming exams. When I'll be roughly bereft of my brain I'll watch all the TV Series (Blair Waldorf, Jane Quimby, Aria Montgomery, you know what I mean). But wait.. what am I talking about? I suppose I shouldn't be talking about TV Series here! I have also huge arrears in fashion knowledge! I usually have no time to see all fashion shows and street style looks, and as I wrote last time, it's even better not to follow the rules and prepared outfits. But when we feel headache, sore throat and everything is simply killing you, STYLE.com becoms the biggers sourse of inspirations. I think that when I'll finally be healthy, I'll 'fllod you' with craziness of new ideas! :0

And that's also a time od doing all those fantastic DIY-s, makeing us more creative people. You know that I love clothes with hitory, made by someone theyself oh 126176473 years old (they have some kind of a character then) (ok, I may still have a fever. HAve I really wrote that clothes have characters?), so I look in the loft for some more old sweaters (i don't know why, i always look only for them). And I even started making modeling clay jewellery! Eh, I don't wanna be ill anymore.