Witam wszystkich w Nowym Roku! Sylwester udał mi się znakomicie, a ostatnie dni (tygodnie? w końcu już minęły dwa od radosnego okrzyku radości po uświadomieniu sobie, jak długa przerwa od szkoły przede mną) to nieustanne czytanie książkowych zaległości, kończenie świątecznych zapasów, spotykanie się ze wszystkimi, z którymi nie było czasu zobaczyć się przez czytanie Prusów i innych Dostojewskich, a także progresywne skracanie pokaźnej listy filmów 'to watch' i dziwne zbiegi okoliczności prowadzące do przypadkowych wyjazdów do mojego ulubionego polskiego miasta (Warszawo, ah, Warszawo!). Usiadłam też ostatnio (chciałam tutaj napisać wieczorem, ale nie wiem czy można nazwać tak dziwną porę, kiedy zagubiona w czasoprzestrzeni po nocy wypełnionej tańcem wstałam na wieczorny serwis informacyjny, którego charakterystyczna czołówka dobiegająca z salonu dobitnie wybiła mnie z letargu) z zamiarem spisania postanowień noworocznych. Chyba taki odpoczynek dobrze mi służy, bo w głowie mam tysiąc pomysłów, na bloga, na własne projekty, przyszłe działania i cele. A co najlepsze, tak na prawdę mało miałam do zmieniania - większość postanowień zeszłorocznych weszła mi w nawyk i trzymam się ich już (z małymi niepowodzeniami) 365 dni. Zdrowe odżywianie i ćwiczenia to już moje hobby, pisanie codzienność, a już w przeciągu kilku dni pochwalę Wam się czymś co najprawdopodobniej usprawni mi blogowanie w większym i co najważniejsze - bardziej regularnym, wymiarze.

Wpadłam też ostatnio na Facebook'u na świetną inicjatywę. Happiness Jar to genialny w swojej prostocie pomysł na przeżycie tego nowego roku z uśmiechem na ustach (ja mam go czasami aż niezdrowo za dużo :) ). Po prostu załóżcie sobie pudełeczko, słoik, cokolwiek i codziennie wieczorem piszcie na kartce jedno pozytywne przeżycie z minionego dnia. Dzięki temu nauczymy się doceniać każde przeżycia i szukać w nich pozytywnych aspektów, a kiedy będziemy mieli gorszy dzień zawsze możemy sobie przypomnieć niektóre z nich. Każde małe osiągnięcie zbliża nas do sukcesu, pamiętajcie! A Wy, co zrobiliście dzisiaj przyjemnego, dobrego i wywołującego entuzjastyczny szczękościsk?

PS. Jak tylko przełknę te wszystkie świetne książki, wracam do Was z modowymi newsami, sesjami, kawiarniami i, mam nadzieję, filmikami! :)

Wielką frajdę sprawia mi wynajdywanie rzeczy identycznych jak na pokazach wielkich domów mody. W sieciówkach bardzo szybko można znaleźć 'inspirowane' części garderoby (czytaj podróbki tańsze o kilka zer), ale i tak wolę zrobić coś samodzielnie i być tym usatysfakcjonowana. Po lutowych pokazach zrobiłam całą listę stylizacji bądź poszczególnych rzeczy, które chciałabym wykorzystać (zanim będzie nosił je cały świat, patrz: obecny szał na paski i połączenie czerni z bielą, a fuj! Aż wszystkie rzeczy w paski pochowałam na dno szafy :) ) a pierwszym i najprostszym podpunktem na liście (mówiłam Wam już że jestem biednym dzieckiem list i spisywania wszystkiego w punktach?) był T-shirt Acne. No dobra, pochodzi z jesiennych kolekcji (na obecną wiosnę), ale byłam tak zachwycona całą kolekcją (kontrastowe połączenie butelkowej zieleni z czernią i bielą oraz spódnicą maxi, jeszcze więcej kontrastów, nonszalancji i kapeluszy), że nie mogłam się powstrzymać by go nie odtworzyć. W takich chwilach, gdy znajduję w second handzie albo robię sama coś wyglądającego identycznie jak produkowanego przez wielkie marki czuję się niczym Król Wszechświata i Pani Chytra Karolajn, jako że właśnie za cenę mniej więcej gumy do żucia (kawałek papieru i materiału oraz stara koszulka) mam rzecz, za którą niejeden już zapłacił 400 zł. A więc do dzieła!

It is such fun to find things similar like on the biggest fashion shows. In network shops we can often find 'inspired' pieces of clothing (read: giblets few times cheaper) but anyways, I prefer to do something myself and feel satisfied. After February fashion shows I made a list of whole outfits or pieces which I would like to use (before the whole world will wear it. Look: black&white trend. Aggh, I even put all by striped clothes on the bottom of my warderobe). Okay, it was a fashion show for upcoming spring, but I was so in love with those contrast connections of bottle green and stipes and many other baggy outfits that I couldn;t help myself to copy it. When I find some stuff looking like that by world biggest fashion designers I feel like The Queen Of The World And Basicly Everything, as I have just saved about 100€. Let's do it!
Do wykonania bluzki niczym od Acne potrzebne będą nożyczki, igła z nitką, jakiś stary Tshirt (mój znalazłam  wśród wypisanych mazaków w pokoju z zabawkami mojej siostry, zaczynam poważnie rozważać fakt, że mój dom to jakaś nowocześniejsza wersja Hogwartu) i kawałek białego materiału (ja znalazłam jedynie starą poszewkę na poduszki, postanowiłam ja zaakceptować po godzinie marudzenia typu 'Mamooo, czemu nie jesteś krawcową').

To make a Tshirt similar to Acne's one you'll need scissors, needle and some thread, an old Tshirt (or new if you prefer to :). I've found mine betwixt my sister's toys. I'm really reconsidering if my house isn't a modern Hogwart) and a piece of white material (I had only a pillow case and after one hour of grumbling 'Mooom, why aren't you a seamstress?' I accepted it).
Zaplanujcie całą bluzkę. Ja zaczęłam od odcięcia białych części materiału, a następnie wymierzyłam tyle, ile potrzebowałam do naszycia na T-shirt.

You should plan whole Tshirt. I started from cutting white parts of material and then took as much as I needed.

Zwyczajnie odcięty materiał będzie się pruł, więc podwinęłam go i zaprasowałam, by łatwiej się zaszywało.

When we cut a normal material it'll rip, so I tucked it and ironed, so it was easier to sew.
To oczywiste, że Tshirt nie będzie identyczny. Ani jakościowo, ani estetycznie. Ale to jest własnie fajne! Bo do podróbek nic nie mam. I tak nigdy nie byłoby mnie stać na oryginał. A nasza Coco Chanel oprócz małej czarnej czy ponadczasowej pikowanej torebki wymyśliła też podróbki. Gdy się (ładnie ubierając to w słowa) czymś inspirujemy, pamiętajmy, że przecież nie musi, a nawet nie powinno być tak samo. W tym przypadku ciekawym elementem są ślady zszyć. Maszyny nie posiadam, a jeśli nawet to zapewne nie umiałabym jej nawet włączyć, tak więc pozostaje mi tradycyjna igła z nitką. Potrzeba matką wynalazków (a właściwie przymus), a obszycia wokół białego materiału nadają całości mojego tchnienia i wyrazu.

It's obvious that T-shirt won;t be exacly the same. Not the same quality, not the same material or even esthetics. But it's the best about doing something yourself! I wouldn't afford for an original one anyways. And our dear Coco Chanel besides little black dress or timeless quilted bag invented (or shall I say 'discovered') duds. When we want to get inspired by something we shouldn't follow the disigner's steps precisely. I even prefer my version with those stitches (I don't have a sewing machine, and even if I had one I am not able to use it so I have to use a traditional needle).


Napis 'MUSIC' spodobał mi się także przez jego samoistny wydźwięk. Nie przepadam za zwykłymi Tshirtami, ale ten wyjątkowo mi się spodobał. Muzyka stanowi ważna część mojego życia (nie wyobrażam sobie egzystować bez włączonego radia czy słuchawek w uszach), a taki prosty przekaz idealnie wpasowuje się w moje gusta.

Another thing I liked in that particural tee was the 'MUSIC' writing. Each of us listen to music, I can't even imagine existing without a radio or headphones in my ears. Music is a part of my life and that T-shirt shows it in its special and simple way. Love it!

Ulubiony czas w roku czas zacząć. A właściwie ja już dawno go zaczęłam, kiedy wypiłam pierwsze gorące kakao, zjadłam czekoladowego Mikołaja, owinęłam się w kolorowy koc i patrzyłam przez okno na padające z nieba płatki śniegu. Ale oprócz magicznej atmosfery, i tylko niej, pozostaje co roku nurtujący nas aspekt - co kupić? Komu? Co by chciał? Wszędzie roi się od propozycji i kuszących promocji, więc i ja postanowiłam dolać oliwy do ognia i podpowiedzieć Wam nieco na co można wydać swoje ostatnie oszczędności - no bo to przecież Święta! Tak jak już wspomniałam, dla mnie liczy się atmosfera. Nie ma sensu uganiać się po przetłoczonych galeriach i patrzeć na cenę, 'Bo to przecież musi trochę kosztować, muszę pokazać tej osobie ile dla mnie znaczy'. Nic bardziej mylnego! Poniżej przedstawię Wam kilka pomysłów, jak uszczęśliwić kogoś Wam bliskiego :)

So let's start my favourite time of the year! And honestly I've already started it, when I've drunk first hot chocolate milk, eaten chocolade Santa Claus, cocooned in a soft blanket and watched snow flakes falling on the ground outside my window. But besides that magical atmosphere - and not only that - there's still a problem of presents. Of course it suppose to be (and it is to me!) a pleasure, but sometimes we cary too lot. We think that the thing that we'll give to a person we love won't be appreaciated, he or she won't like it and siply but in the darest place in his/her room. I know that there are as many tempting sales as advisors but I'll try to advise something to you :) So at first, as I've said, the atmosphere is the most important to me. There's no point in running across crowded shoppping centeres and look at the price 'because it has to cost much, if not that person won;t feel appreaciated'. It's the biggers lie! I think that things made of our own make more happines than those expensive ones.

Nie ma nic lepszego niż dobra książka. Ja czytać uwielbiam i jest to jedna z najlepszych i najbardziej optymalnych opcji - możemy dostarczyć bliskim niezapomnianych wrażeń z bohaterami ulubionej powieści i sprawić niespodziankę. Obecnie moim numerem jeden, który zapewne znajdzie się na półce z książkami jest  książka "Moda. Historia mody w XX wieku", którą wypatrzyłam ostatnio w czasie moich Empikowych wojaży. Będzie ona przydatnym streszczeniem, ponieważ bardzo często odnajdujemy zagadnienia odnośnie inspiracji np. "latami 60." lub innym okresem wieku poprzedniego, który charakteryzował się zmiennością. A dla tych, którzy wolą oglądać, niż czytać polecam album "Magia stylu. Portrety dziesięciu kobiet, które zmieniły świat mody". A tak mniej związane ze światem mody, polecam książki Evansa (popłaczecie się), Carlosa Ruiza Zafona lub świetny album o Rolling Stonesach, który stoi w Empiku niedaleko działu 'moda' :)

There's nothing better than a good book. I personally love reading and I think it is one of the best and optional gifts - we can give our dearest and nearest amazing feelings with our favourite characters from books. Right now my must have book is "Moda. Historia mody XX wieku" (what means 'Fashion. The history of XXth sentury'). I find it really needed, because i often hear about inspiration of 60ies or 70ies but I'd like to have it all in one place. And for those who prefer watching than reading i recommend great albums about 10 women who changed the world of fashion. If you're not interested in fashion - why not an alub about the Rolling Stones? It's great! And, of course, you can give someone one of Evan's books (you'll definetely cry while reading it) or one by Carlos Ruiz Zafon.

Do something yourself! Something made by you has bigger value than something bought. Maybe a scarf or gloves?

Na mojej liście zawsze znajdują się ubrania. Wiem jednak, że nie każdy sprowadza wszystko do ciuchów (czy tylko ja przeliczam ceny na ilość bluzek?). Jeśli już zdecydujecie się na kupno ubrania bez uprzedniego podpytywania się powinno to być albo coś, na co bliska Wam osoba spoglądała z utęsknieniem na wspólnych zakupach, albo coś basicowego, żadnych wymysłów jeśli chcemy uniknąć niezręcznych pytań o paragon i możliwość zwrotu..

There are always clother on my wishlist. I know that not everyone wants only them (am I the only person who convert everything on tishirts?). If you decide to buy someone an item of clothing without asking, it sould be a) something which you saw that person was looking at while shopping together or b) something basics. It can't be anything unusual unless we want to akward questions about receipts and giving it back to the shop..

via Local Heroes 

Jeśli Wasz znajomy jest szczęśliwym posiadaczem iPhone genialna będzie obudowa. Mało, że jego/jej obudowa będzie świetnie wyglądać, to za każdym razem gdy będzie chciał/a do kogoś zadzwonić przypomni sobie o Was :)

If one of your friend is a happy owner of an iPhone a case for it will be a great idea :) Each time he/she will write a text he/she will remember about you :)

via noh8

Kiedyś już to mówiłam, ale niestety - gdy spodoba mi się jakaś rzecz, część ubioru czy wzór zbieram się do kupna lub zrobienia tego jakieś dwa lata, czyli jak już wszyscy będą uważali to za nudne i niemodne. Ćwieki lansują wszyscy - od projektantów, przez bloggerki aż po ulicę. Tak na prawdę nie wiem, skąd ta nagła inspiracja rockowym stylem - fani Nirvany byli, są i zawsze będą, ale nagle wszyscy chcą wyglądać jak oni. Pomimo, że słucham takiej muzyki, nie mam w planach żadnych czerwonych włosów, tunelów czy porwanych jeansów ;).  Ćwieki dodają naszemu strojowi pazura, są świetną ozdobą, by nieco ożywić nasz codzienny look. Sieciówki niesłychanie się drożą, dlatego zamiast zostawić w kasie Zary jakieś 150 zł za sweterek udałam się do pasmanterii niedaleko. Z bijącym sercem zapytałam pani, czy są może ćwieki. Owszem, są. Wdzięczny uśmiech. Z dozą sympatii wyjaśniła mi, że nie, tego złotego kolca nie przyczepia się jakimś magicznym guziczkiem, tylko jest druga część, a w domowych warunkach najwygodniej jest posłużyć się młotkiem. Wzięłam na próbę 20, a co, jak dobrze pójdzie naćwiekuję sobie całą garderobę.  Wykorzystałam stary sweter taty, który na pewno idealnie spisze się tej zimy (aaa, pierwszy śnieg!:)). Z młotkiem szło mi troszkę gorzej, palce ucierpiały, ale czego nie robi się dla sztuki. Ubawu miałam co nie miara i niesamowitą satysfakcję, że zrobiłam coś sama! Bez pomocy brata by się nie obyło, dlatego polecam wykorzystanie jakiegos osobnika płci męskiej :).

I honestly don't know why everone seems to be so crazy about all those studs right now. Nirvana fans were, thy're and they'll always be but normal people don't usually wear some 'dangerous' decorations, haha. Although I love rock music and so I love Nirvana, I'm not going to wear torn trousers or do piercing. But studs can bring some freshness to our outfit, give it some anger. Departament stores are really expensive in my opinion, so I decided to to left 150 PLN in Zara's cash box and do something myself. I went to the haberdashery shop with trembling heart and the shop assistant confirmed my suggestions - yes, there are some studs to buy. But no, it isn;t everything. You have to put the second part of it by using a hammer. Ups, and it started. My fingers are huting but I'm gonna be ok. I'm happy because I've done something myself. For the 1214358139 time my dad's wardrobe helped me - his sweater exacly. I think it looks quite interesting, perfect for winter coming, isn't it? 

Dzisiaj chciałabym pokazać Wam krótką wskazówkę jak urozmaicić kołnierzyk swojej ulubionej koszuli. O ile takie posiadacie, oczywiście :). Ja uwielbiam koszule, wiem, że zawsze wyglądają dobrze i ja czuję się wygodnie. Żeby nie wiało nudą, ktoś wymyślił 'collar tipsy', czyli po prostu małe ozdóbki na kołnierzyk doczepiany do koszuli. Widziałam takie kiedyś w Zarze, nie kupiłam, cena 100 PLN za koszulę mnie przeraża, więc pozostała mi własna wyobraźnia.

No dobra, może nie taka własna :). Jakiś czas temu odkryłam Styledigger - świetną bloggerkę i od razu obejrzałam wszystkie odcinki jej podcastu. Odsyłam Was do jednego z odcinków, bo sam pomysł nie jest mój :) Tutaj

Today I wanted to show you a little tip how to make your curve special. I found that in styledigger's blog. Here you can watch a movie about this. Have a nice day!