If there was anything I'd love about autumn I would go for the sweaters. I mean, what can be better than pumpkin flavoured coffee and a huge, comfy sweter, the bigger the more happy I feel? You know how much I hate this time of the year, like seriously, rain, really wind, come on, I wanna go outside! But (I'm not pretty sure if I'm being myself right now so forgive me if tommorrow I'll reverse to type and cry over peanut butter sandwich just like that) I think I've recently learnt to find the bright side of everything. Just like the sweater I'm wearing on the pictures. Just looking at it makes me smile like a kiddo. I exacly remember the day I bought it, It was a hot midday in London, just before my departure back home. Mercedes, my friends from Mexico and I went vintage shopping and ended up in one of the biggest vitage boutiques points in the world - Brick Lane. God, these shops, the people, the music, the smell, everything! I actually forgot about the purchase since there was no need to wear such attire (imma hot gurl, lol) but now when I found it and the weather is just... sweater, I can do nothing but wear it every day. It reminds me of american movies from the 90's (which I'm totally madly crazy about, spice girls on point!) but since I wanted to play it a little bit more girly, I put on a scarf, which is like a perfect detail to add a parisian touch to your outfit. Go on people, wear those sweaters and it's less than two months until Christmas :)

wearing: vintage sweater & scarf, Zara shoes, Topshop skirt

Biorę do ręki telefon i gdzie nie spojrzę, czy to na zdjęcia na Facebook'u, Tumblrze, Instagramie, wszędzie dziewczyny ubrane idealnie jesiennie - warstwowo. Brzmi zwyczajnie? Nie wiem jak Wy, ale ja jestem beznadziejna jeśli chodzi o stroje z użyciem większej ilości elementów, takich jak płaszcze, szale i wystające gdzieniegdzie skarpetki. Cóż, poważnie zastanawiam się nad długoterminową hibernacją w L.A. (wersja dla ubogich - moje łózko i ciepły koc) (koce zdecydowanym liderem w tematach do przedyskutowania na blogu). Tym razem na zdjęciach jestem ubrana tak ciemno, że aż sama siebie nie poznaję. Czarne rurki z przetarciem (stworzonym w ciągu 30 sekund przed wyjściem do szkoły w akcie desperacji) w towarzystwie za dużej marynarki w paski niczym u Stelli McCarney, płaszcza oversize i moich najnowszych butów, do których kupna przybierałam się zdecydowanie za długo to mój mundurek w ostatnich dniach. Poszukiwania czegoś kolorowego na zimę czas: Start.

Whenever I pick my phone to look through Instagram, Facebook or Tumblr feed I always see perfectly dressed girls in autumn layers. I personally am a total sucker when it comes to wearing some more textures than shorts and a Tshirt, like coats, scarves and socks sticking out from the brown boots. Well, I'm honestly cosidering hibernating in L.A. for the rest of my life (or in a version more likely to happen - my bed under the blanket) (blankets being the topic no. 1 on my blog). This time I'm wearing something more dark than usual. Skinny pants with a little hole on the knee made on the spur of the moment when I was rushing for school, my mum's oversize black coat and Stella-McCarney-wannabe holographic shoes which I wanted to buy for a while now are my current unfirom for the gloomy days. Now I need to find something more bright to wear in winter, keep you fingers crossed (yep, I'm hopeless at buying coats)!

PS. Ostatnie zdjęcie potraktujcie jako mały bonus. No i wiecie, ja się często uśmiecham. Tylko nie na zdjęciach. Miłego tygodnia!

PS. Treat the last picture as  some king of a little bonus. Let the smile be with you!

(ph. Anna Dalidutko, wearing: Zara pants, DeeZee shoes, sh jacket, H&M coat)

Czy istnieje coś przyjemniejszego niż spędzanie wieczorów pod kocem? Nie wiem jak Wy, ale ja wśród swoich najlepszych przyjaciół wymieniam, zaraz obok Butów Ozdobnych (zdobiących półkę, rzecz jasna, nie moje nogi - so tumblr) i gorącej kawy, koc. Mam ich kilka, wszystkie zawsze niezłożone i dopełniające swojego żywotu na podłodze, każdy na inną okazję. Różowy z otworami na ręce świetnie sprawdza się przy odrabianiu prac domowych, dwa pozostałe wygrywają Najprzyjemniejszym Materiałem Świata i ich kolejka zależy od mojego nastroju (a jako nastrój nie rozumiem smutku i radości, raczej nastrój szarego koca i nastrój koca w żyrafy. No cóż, tylko dziwacy są coś warci). I chociaż zdarzyło mi się zawitać do spożywczaka w piżamie, a także robić wiele innych niemieszących się w żadnych ramach godnego społecznie postępowania, noszenie koca do szkoły sobie darowałam. Znalazłam całkiem kształtną alternatywę - sweter ze zdjęć. Kiedy tylko trafiłam na niego w second-handzie mój pisk wydobył się niekontrolowanie z nadmiernie napiętych w uśmiechu ust i pobiegłam do przymierzalni. Był idealnie gruby, ciepły, wielki i miękki. A metka z asosa tylko spotęgowała podekscytowanie - biorę! I tak jak w tytule posta - mogłabym nie nosić nic innego przez całe najbliższe pół roku. Tutaj wielkie swetrzysko zastąpiło mi sukienkę, przetestowany  był już też w roli niechlujnie przewiązanego w pasie Bliżej-Nieokreślonego-Fashion-Czegoś (nazwijmy to grunge'owym akcentem w talii), nakrycia głowy (bo kto normalny pofatyguje się, żeby rano wziąć z domu parasol), a sądząc po wielofunkcyjności sprawdziłby się i w roli spodni. Chciałoby się rzec, sweter-instrument. Ale grać raczej na nim nie będę, bez przesady. Wystarczy mi do szczęścia jako koc.

Is there anything more pleasant than spending evenings under the blanket? Seriously, among my best loved things, just near my Representative Shoes (being represented on the shelve, just to embelish my room, not my legs  o f   c o u r s e - oh so tumblr) and hot coffe there are blankets. I've got a few of them and, be it weird or insane, I use them in turns - the pink one with those special holes for the hands - when I'm doing my homework or writing, the other two depending on the mood (I'm not sad or happy - I'm in a grey blanket mood and giraffe blanket mood, just sayin'). They're always laying on the floor in disorder, making me feel more cosy whenever I pop into my room after a busy day in the town. Although it happens from time to time that I go to the local supermarket wearing pyjamas, I thought it would be too much to carry a blanket with me to school. Instead, I found this super cosy autumn sweater in the thrift shop and loved it so much I couldn't stop smiling and giggling and crying with happiness all afternoon. I actually used it already as a dress (on the pictures) but also as an umbrella, something tied in my waist (call it a grungy-vibe-attachement) and I'm quite sure I could also wear it as pants. Well, I may try one day. But for now I'm going to enjoy my cosy dates with the best Sweater ever.

(ph. Anna Dalidutko, wearing: Mohito hat, Zara shoes, sh sweater)

Try as I might, I tend to be dying of excitement about the autumn these days. I know, I know I shouldn't be rambling about the weather here but this is quite strange of me. You all may have read before how much I do hate the end of summer. I just feel like watching movies and lounging in my bed all day long when I have the school and many other commitments on the horizon. But this year I got super duper elated in the moment I saw the leaves turning orange. Say hi to the long evenings in my cosy bedroom, spent in the lit candles companion!

I felt like the pictures with those beautiful leaves sure be somehow connected with each other. That's why I decided to go for a total golden look with my favourite boots of the season - brown Zara high-heels. And since I'm hopeless at doing hair for myself (I can seriously do every hair-do for others but not myself) I asked my friend to prepare this baroque-inspired braid on my head. Do you like it? ;)

(ph. Kasia R., wearing: sh top, Zara shoes, DIY skirt)

Codziennie sama się do czegoś przekonuję. Do czerwonej szminki ('czy nie wyglądam jak stara babcia?'), do golfów (stara babcia x2), wymyślam sobie nowe ubraniowe wyzwania. Ostatnio uwielbiam przerysowaną sylwetkę jak u Stelli McCartney - zaokrąglone ramiona, przyduże, prosto skrojone płaszcze. Luźny krój jak golfu na zdjęciach nie krępuje mi ruchów. Nie wiem co to za wewnętrzny kodeks, ale jak jesień nawiedza mój światek (w którym wiecznie mogłoby być lato) nie mogę się zmusić, żeby nosić cokolwiek obcisłego. To pewnie przez te wszystkie koce, którymi się opatulam. Tak więc zapewne do świąt (wcale nie jestem nienormalna i tak, właśnie słucham 'Last Christmas' i wdycham zapach palących się waniliowych świeczek) oglądać będziecie mnie w dwóch tysiącach kocowych wariantów.

Every day I make myself to start new things. Like red lipstick (don't I look lake an old lady wearing it?) or turtle necks (gandma x2), I think about new goals I want to achieve. Recently I fell in love with oversize slothes shape, making the look Stell McCartney alike - round arms, too big, simply cut coats. Baggy pieces like the sweater I'm wearing on the pictures don't hinder the moves, which I love during days when I have a gruelling schedule (read: everyday). I don't know what kind of initial rule it is, but I simply can't make myself to wear tight clothes when the autumn comes to my tiny, little world (I wouldn't be offended if the one and only season of the year was summer). So propably till Christmas (yes, it's getting closer&closer and no, I'm not normal sitting here, singing 'Last Christmas' and smelling vanilla candles) you'll gonna watch me wearing some kind of blankets-alike pieces. Convienience above all!

Pozwólcie, ze przedstawię Wam zdobycz Królowej Lumpeksów no.2! Jak poprzedniej zimy ciągle chodziłam wściekła w jednym płaszczu, bo nigdzie nie mogłam znaleźć wymarzonego futerka, tak teraz kupiłam dwa. Na raz. Nie wydając przy tym więcej niż 35 zł. To w panterkę jest trochę przyduże (idealny sposób, żeby chodzić wszędzie z kocem) i niezapinane, co daje mój ulubiony efekt właśnie-wyszłam-z-domu-i-biegnę-na-spotkanie-z-kawą-w-ręku. 

Let me introduce you the treasure of the Second Hand Queen no.2! Last winter I was wearing my only old coat every day, being completely mad I couldn't find the perfect fake fur. And now?! I bought two. In one moment. And I didn't spend more than 10 euros on that. How cool vintage shops are?! This leopard printed one is a bit oversized (perfecly blank-ish, I feel like I was having my cozy blanket everywhere with me) and it doesn't have zip or buttons, which gives my favourite effect of a I-have-just-woke-up-and-I'm-hurrying-for-ameeting-holding-a-cup-of-coffe look.

ph. Anna Dalidutko, wearing: sh turtle neck, sh faux fur coat, De Facto dress undearneath, H&M tights, Choies necklace, CCC shoes